Schilderen, muziek maken en luisteren, koken: het is allemaal weer begonnen in het Kultuurhoes in Wehe-den Hoorn. Gelukkig, want het was nog even onzeker of Markante Kultuurhoezen de pilot door zou gaan. Maar het licht staat nu op groen voor een vervolg van dit Toukomstproject, na een succesvol eerste jaar, vertelt initiatiefnemer Peter Barthel.
Mensen willen leuke dingen doen, maar er is in sommige Groningse dorpen weinig in de buurt als het gaat om kunst, cultuur en elkaar ontmoeten, ondervond Peter. “Terwijl dit zaken zijn die juist belangrijk zijn voor de leefbaarheid van een dorp.” Daarom werd het project Markante Kultuurhoezen in het leven geroepen. Het idee: Stichting Kunst- en Cultuurcentrum Hogeland ontwikkelt samen met dorpsbewoners, sociaal-culturele organisaties en de gemeente een Kultuurhoes in een leegstaand gebouw zoals een school. Dat is de afgelopen jaren gebeurd in het dorp Wehe-den Hoorn.
Het idee is dat het hele dorp eigenaar van het Kultuurhoes wordt.
Lange aanloop
“Het heeft lang geduurd voordat we de pilot konden opstarten, maar vorig jaar zijn we dan echt begonnen. Deze ruimte – we zitten in een oude school – heeft een keuken en een mooie zaal met een podium, zodat je er bijvoorbeeld een concertje kunt houden. Maar je kunt er ook oefenen met je band of koor, een lezing organiseren of samenkomen met de schilderclub. Het is hierbij niet de bedoeling de concurrentie aan te gaan met wat er al is, zoals het dorpshuis. We willen elkaar juist versterken.”
Houtje-touwtje
“Doordat er niet veel geld was, was de start soms een beetje houtje-touwtje. Er was weinig budget voor de communicatie en organisatie. Eigenlijk zou er een kleine overkoepelende stichting moeten komen die uiteindelijk over verschillende Kultuurhoezen gaat. Dat zijn dan de mensen die de agenda kunnen bijhouden, de telefoon kunnen opnemen. Het dorp moet eigenaar van het Kultuurhoes worden, dat is het idee.”
De omgeving erbij betrekken
“Wat beter zou kunnen, is het bereiken van mensen. Gelukkig lukt het soms toch om de wijdere omgeving bij de activiteiten te betrekken. Zoals tijdens de cursus Gronings koken, gegeven door topkok Stefan Kollumer van restaurant Molenrij in Kloosterburen. Daar kwamen mensen tot uit Pekela naartoe. Het leuke was: je kon de cursus volgen, maar ’s avonds kon je er ook eten. Heel leuk en gezellig.”
Extra jaar
“Ik ben blij dat we een jaar door kunnen, met steun van de gemeente Het Hogeland. Maar dat blijft wel een zorg. Dat is jammer, want tot nu toe is het project enorm geslaagd: mensen in het dorp zijn heel enthousiast. De avondvierdaagse start hier, met kerst is hier een viering gehouden. Er is nu de mogelijkheid om dingen te doen. Zo was er een oudere dame uit Ulrum die een schilderclub wilde oprichten. Die schilderen hier nu elke vrijdag met elkaar. Het is echt een centrum voor cultuurparticipatie, op allerlei niveaus. En levenslang leren. Voor iedereen toegankelijk.”
De cursus Gronings koken, gegeven door topkok Stefan Kollumer, was een enorm succes.
Leefbaarheid
“Ik ben heel blij en trots dat het werkt. Alle doelen zijn met succes behaald. Als eerste: een werkend Kultuurhoes realiseren. Het tweede: bewijzen dat het concept werkt. En het derde: verslag leggen, er is een goede evaluatie gemaakt. Andere dorpen zouden hier ook heel blij mee zijn. Het Kultuurhoes is een enorme toevoeging aan de leefbaarheid. En het is mooi om een oud gebouw nieuw leven in te blazen. Denk ook aan oude stationnetjes of leegstaande kerken.”
Op naar de toekomst
“Met borg Verhildersum gaan we komend jaar een samenwerking aan. Zij gaan danslessen bij ons verzorgen. We gaan twee lokalen als atelier verhuren. We hebben ook goed contact met de mensen van Kunstcentrum De Ploeg, wellicht dat we samen iets kunnen doen, zoals workshops schilderen. Ik ben voorzichtig positief over de toekomst van het Kultuurhoes. Hoewel het ook spannend blijft. Mijn gezond verstand zegt: dit moet toch aanslaan, ook bij de geldschieters. We willen wel nog iets meer het sociale domein opzoeken. Mensen bereiken, dorpsbewoners die elkaar ontmoeten, samen tegen eenzaamheid. Dat mensen het gevoel hebben dat ze betrokken zijn bij het dorp en betrokken worden bij activiteiten. Dat ze erbij horen. We hebben gemerkt dat dat werkt.”
