Een enthousiaste Groninger heeft een idee voor een maatschappelijk initiatief, maar geen pand, financiële middelen of netwerk. Of juist een karakteristiek, leegstaand gebouw dat hij van verval wil redden, maar nog geen uitgewerkte invulling. Dan is het fijn als iemand met verstand van zaken meedenkt of een (hypothecaire) lening verstrekt. Daarvoor kan hij terecht bij Roemte, een van de grootste Toukomstprojecten. Deze stichting geeft sociale, culturele en maatschappelijke initiatieven in Groningen op allerlei gebieden een duwtje in de rug. Eén daarvan is Kunstcentrum De Ploeg.
Als jong meisje zat Maria Bolt al in de schoolbanken van de Sint Jozefschool in Wehe-Den-Hoorn. Nu loopt ze er opnieuw door de gangen, maar dan in een heel andere functie. Ze is algemeen bestuurslid van Kunstcentrum De Ploeg. En de Sint Jozefschool is geen school meer, maar de ruimte waar deze stichting vanaf medio 2025 exposities organiseert, workshops aanbiedt en jong en oud zingt, danst en eet.
In verval
In 2019 kwam de Sint Jozefschool in handen van Stichting Herstel Erfgoed De Marne. Het pand was op dat moment compleet vervallen. En wat ze er precies mee wilden doen, was ook nog niet bekend. Na onderzoek werd besloten om er een kunstcentrum van te maken. Er werd een tweede stichting opgericht: Kunstcentrum De Ploeg. Daar raakte Maria eind 2022 bij betrokken. Naast bestuurslid is ze kwartiermaker: een organisator die op allerlei gebieden voorbereidingen treft. Maria: “Van installatietechniek tot deurknoppen en van website tot personeel: ik bemoei me overal mee.”
Moderne twist
De plannen zijn ambitieus. Het pand wordt flink gerestaureerd en ook de tuin gaat volledig op de schop. Komende zomer hoopt het kunstcentrum haar opgeknapte deuren te openen. Bezoekers zien er uiteraard schilderijen van Kunstkring De Ploeg. Maar verwacht geen stoffige tentoonstelling. Maria: “We vertalen de kunst van toen naar de huidige tijd. We gaan gebruikmaken van AI, van projecties. Loop je een expositieruimte binnen, dan zul je het idee hebben dat je een kunstwerk binnenloopt. Het wordt een bruisend centrum waar je meer kunt doen dan een uurtje een tentoonstelling bezoeken.”
We vertalen de kunst van toen naar de huidige tijd. We gaan gebruikmaken van AI, van projecties.
MARIA BOLT
Raad en daad
Er komt nogal wat kijken bij zo’n omvangrijk project. Gelukkig hoefden ze niet alle wielen zelf uit te vinden, mede dankzij het Toukomstproject Roemte. Sinds begin 2024 staat directeur Errit Bekkering aan het roer van deze stichting, waar inmiddels twaalf mensen werken. Roemte ondersteunt maatschappelijke initiatieven in de provincie Groningen met een positieve invloed op de directe omgeving en de samenleving. Dat ondersteunen kan op allerlei manieren, vaak speelt er (ook) een huisvestingsvraag. Errit: “Roemte verstrekt leningen, zodat partijen een pand kunnen aankopen. En we geven advies, op meerdere gebieden. Veel projecten doen dit voor de eerste keer. Wij kunnen ze met raad en daad bijstaan. Hebben ze bijvoorbeeld nagedacht hoe ze vrijwilligers kunnen werven? En kunnen ze de lening eigenlijk wel dragen?”
Fouten maken mag
Dat laatste is belangrijk. Je doet initiatiefnemers en een initiatief geen plezier met een te grote last, aldus Errit. En natuurlijk omdat Roemte het geld moet terugkrijgen. Maar er is één groot verschil met banken: van Roemte mogen mensen fouten maken. Terwijl banken meestal geen risico willen lopen. Klop je daar als beginnende organisatie aan voor een lening, dan word je waarschijnlijk weggestuurd met een ‘nee’. Errit: “Roemte loopt bewust op het randje. Wij moeten met verstand onverstandige dingen doen. Doen we dat niet, dan zijn we overbodig.”
Roemteprojecten verschillen veel van elkaar, maar zorgen allemaal voor verbinding in de samenleving.
ERRIT BEKKERING
Programmaplan
Op dit moment werkt Roemte aan zo’n dertig projecten. Een van de succesverhalen is Café Bulthuis in Eenrum. De uitbater van dit oude café stopte ermee, maar het dorp wilde het pand niet kwijt. De inwoners klopten bij Roemte aan. Zij keken mee met de plannen, schaafden eraan en leenden geld om het pand te kunnen kopen. Inmiddels is Bulthuis Eenrum in handen van ‘het dorp’ en is een belangrijk trefpunt behouden.
Kunstcentrum De Ploeg is uiteindelijk op een andere manier geholpen: niet financieel, maar juist inhoudelijk. Errit: “Een van onze projectleiders, Karina Bakx, heeft een achtergrond in de kunstwereld en een groot netwerk op dit gebied. Zij heeft samen met het bestuur van het kunstcentrum gekeken naar het programma.” Maria: “Daar hebben we goede steun aan gehad. Zo zijn we inmiddels gestart met een ‘nomadisch programma’: allerlei activiteiten met jonge kunstenaars op diverse plekken in Het Hogeland.”
Enthousiasme
De diverse Roemteprojecten verschillen veel van elkaar, maar er zijn ook overeenkomsten, ziet Errit. “Zoals de motivatie en de betrokkenheid van de initiatiefnemers. Ze hebben een idee en gaan daarmee op pad. Een andere rode draad is het maatschappelijke element. Ze zorgen allemaal voor verbinding in de samenleving.” Maria herkent zich in het laatste: “Het enthousiasme van alle mensen met wie we samenwerken, is groot. De bouwers die er met ziel en zaligheid iets moois van willen maken, de diverse adviseurs, het dorp, de kerk. Iedereen voelt zich betrokken. Precies wat we wilden.”
